Ilość energii cieplnej wymaganej do ogrzewania mieszkania przez jeden rok obliczamy, mnożąc powierzchnię mieszkalną przez roczne zapotrzebowanie grzewcze na metr kwadratowy.

50 m² × 540 MJ na m² rocznie = 27 000 MJ rocznie

Z równania wynika, że roczne zapotrzebowanie na energię wynosi 27 000 MJ. Odpowiada to ilości ciepła, która musi zostać dostarczona do mieszkania przez sieć ciepłowniczą.

Uwzględniliśmy dwa rodzaje strat: transmisyjne i związane z przekształcaniem energii (wyrażone w sprawności kotła). Sprawność to miara wskazująca na to, jak skutecznie kocioł przekształca energię zawartą w paliwie w użyteczną energię cieplną. Sprawność kotła węglowego na poziomie 80% oznacza, że 80% energii zawartej w węglu zostaje przekształcona w energię użyteczną (pozostałe 20% to strata lub energia „nieużyteczna”). Oprócz tego cześć ciepła zostaje wytracona w systemie wymiany ciepła (np. przez podgrzewanie rur). Straty transmisyjne o wartości 10% dają nam współczynnik modyfikacji 0,9 (1 – 0,1). 

Faktyczne zapotrzebowanie na energię oblicza się, dzieląc zapotrzebowanie na energię cieplną przez współczynnik modyfikacji i sprawność kotła. 

27 000 MJ rocznie / (0,8 × 0,9) = 37 500 MJ rocznie

Z równania wynika, że faktyczne zapotrzebowanie na energię wynosi 37 500 MJ rocznie.

Emisję gazów cieplarnianych obliczamy, mnożąc całkowite zapotrzebowanie grzewcze przez współczynnik emisji dla spalania węgla.

37 500 MJ rocznie × 100 g CO₂e na MJ ≈ 3750 kg CO₂e rocznie

Z równania wynika, że emisja wynosi 3750 kg CO₂e. Na karcie wartość ta została zaokrąglona do 3800 kg CO₂e.